Ένα ακόμη έθιμο της περιοχής μας είναι αυτό της φωλιάς το πρωί της Καθαράς Δευτέρας.
Τα παιδιά, παλιά, μόλις ξημέρωνε έβγαιναν και έψαχναν για φωλιές πουλιών. Είτε πήγαιναν σε συγκεκριμένα σημεία περιμετρικά του οικισμού είτε στη λίμνη. Πολλές ήταν οι φορές που πήγαιναν σε αυλές γειτόνων ή συγγενών και μάλιστα όσα παιδιά τελικά τα κατάφερναν και ξεπερνούσαν όλα τα εμπόδια και τα πειράγματα, επέστρεφαν σπίτι και λάμβαναν τον πολυπόθητο χαλβά από τη μαμά ή τη γιαγιά. Αυτό γινόταν όλο το πρωινό με το χωριό να γεμίζει φωνές και γέλια παιδιών!
Το έθιμο αυτό ανήκει στα έθιμα της Άνοιξης, αφού η φωλιά και κατ' επέκταση το αυγό συμβολίζει την αναγέννηση και την αναδημιουργία, τη νέα ζωή και το ξεκίνημα της φύσης και πάλι! Μετά τον παγερό χειμώνα που η φύση βρίσκεται σε λήθαργο, την ξυπνάμε με θόρυβο και φωνές.
Το έθιμο αυτό έχει αντληθεί από το βιβλίο ''Γενέθλιος Τόπος: Διπόταμος-Λέστινο'' της Ρούλας Σακελλαρίου καθώς και από προφορικές αναφορές γηραιών του χωριού μας.