Η βασιλόπιτα στο χωριό ήταν και είναι διαφορετική από την βασιλόπιτα της πόλης. Η βασιλόπιτα των χωριών δεν είναι τσουρέκι ή κέικ αλλά πίτα που γίνεται με σπιτικό χειροποίητο φύλλο. Φύλλο που το ανοίγουν οι ίδιες οι νοικοκυρές, τα πέτουρα όπως τα ονομάζουν. Η γέμιση αποτελείται συνήθως από ντόπιο κρέας ή από τοπική φέτα, δηλαδή από προϊόντα πρώτης βαθμίδας ποιότητας και εξαιρετικής φήμης πανελλήνιας κλίμακας.
Η προετοιμασία και η παρασκευή της χωριάτικης βασιλόπιτας σαφέστατα είναι πιο κοπιαστική και πολύπλοκη διαδικασία.
Σήμερα στη βασιλόπιτα βάζουμε νόμισμα, όμως παλιότερα δεν ήταν λίγες οι φορές που τοποθετούσαν κλαδάκι κλήματος, άχυρο ή σπυρί καλαμπόκι. Για τον τυχερό το κλήμα σήμαινε πολλά σταφύλια, το άχυρο καλές σοδειές και το καλαμπόκι πως θα αποκτούσε πολλά ζώα.
Ένα ακόμα παράδειγμα διατροφικής παράδοσης στα όρια του επιτεύγματος καθώς αποτελεί σημείο επινόησης και ευστροφίας του κόσμου της υπαίθρου.
Πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο της Ρούλας Παπαϊωάννου - Σακελλαρίου «Γενέθλιος τόπος Διπόταμος-Λέστινο Τρικάλων».