Μετά από παρότρυνση των παλιών και με την καθοδήγηση τους, θα αναφερθούμε σε ένα...πολιτιστικό πλέον στοιχείο του χωριού και των κατοίκων του. Το γουρνοτσάρουχο, δηλαδή το τσαρούχι με τις θηλιές, στα παλιά τα χρόνια ήταν ένα είδος παπουτσιού των χωρικών και των βοσκών της περιοχής.
Τα γουρνοτσάρουχα γίνονταν από γουρνοτόμαρο που κοβόταν σε φασκιές. Πιο αξιόπιστα και πιο γερά ήταν αυτά που γίνονταν από χοντρά γουρνοτόμαρα και ειδικά τα μεσάδια (ράχες). Οι άκρες δεν ήταν ιδιαίτερα ανθεκτικές.
Αρχικά μετρούσαν το μήκος του ποδιού, έκοβαν δύο κομμάτια τομάρι, ίσια με το μήκος του ποδιού από τη φασκιά. Μετά άνοιγαν με ένα σουβλί αραιές τρύπες στο πάνω μέρος του δέρματος, γύρω-γύρω, έραβαν το μπροστινό μέρος με μια μεγάλη βελόνα για να πάρει σχήμα σα βαρκούλα και να κλείσει μπροστά και στο τέλος περνούσαν μέσα από τις τρύπες ένα πέτσινο κορδόνι που είχανε κόψει από το ίδιο δέρμα, για να δένει το γουρνοτσάρουχο.
Λεπτομέρεια σημαντική ήταν πως δεν υπήρχε αριστερό και δεξιό γουρνοτσάρουχο, όπως στα σημερινά παπούτσια. Και τα δυο γουρνοτσάρουχα ήταν ακριβώς ίδια και δεν είχαν καμία έννοια ποιο γουρνοτσάρουχο θα φορεθεί σε ποιο πόδι. Τα γουρνοτσάρουχα αρχικά φτιάχνονταν από τους ίδιους, άνδρες και γυναίκες, αλλά στα επόμενα χρόνια η δουλειά πέρασε σε ειδικούς, στους "τσαρουχάδες".
Γουρνοτσάρουχα μπορείτε να δείτε από κοντά στο λαογραφικό μουσείο, στα αντικείμενα συλλογής του Θοδωρή Καλογράνα, εδώ στο Κεφαλόβρυσο.
Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο μας για πρώτη φορά την 5η Φεβρουαρίου του 2022.