Ο Κλήδονας, το έθιμο αυτό, στο Κεφαλόβρυσο συνδέεται με την πρωτομαγιά και την εορτή του Αγίου Αθανασίου στις 2 Μαϊου.
Γενικά εξηγείται ως μαντικός ψίθυρος και έχει καταγωγή από την εποχή του Ομήρου.
Ο Κλήδονας είναι κατ’ εξοχήν γυναικείο έθιμο που έδινε την ευκαιρία στα κορίτσια να βγουν από το σπίτι, να συναναστραφούν και μέσα από το χορό και το τραγούδι να γνωρίσουν κάποιο μελλοντικό σύντροφο.
Με τον Κλήδονα οι ανύπαντρες κοπέλες ήθελαν να μάθουν αν θα παντρευτούν ή όχι, έτσι το απόγευμα της προηγούμενης μέρας της πρωτομαγιάς, κάθε ανύπαντρη κοπέλα μάζευε μόνη της ορισμένα αγριολούλουδα που τα ονόμαζαν Κλήδονα και σχημάτιζαν μια μικρή ανθοδέσμη.
Όταν πια μαζεύονταν όλες οι κοπέλες που θα λάβαιναν μέρος στον Κλήδονα όριζαν μια, τη «Νύφη» και εκείνη ντυνόταν με λευκό φόρεμα βάζοντας και μια άσπρη μαντήλα στο κεφάλι της.
Ύστερα έπαιρνε στα χέρια της ένα κιούπι (ένα πήλινο δοχείο σαν στάμνα).
Τότε οι κοπέλες χαρούμενες και γελαστές τραγουδούσαν το τραγούδι του Κλήδονα:
Συμμαζωχτήτε λυγερές
του Μαϊού, τ’ αϊ–Θανασιού
να βάλουμε τα κλήδονα
να βγουν λαμπρά
να βγουν δροσιά!
Καλορίζικα!
Ύστερα όλα τα κορίτσια, έχοντας μπροστά τη «Νύφη» έπαιρναν το δρόμο για την λίμνη, εδώ στο Κεφαλόβρυσο.
Όταν έφταναν στη λίμνη η «Νύφη», έπαιρνε «αμίλητη» νερό από τις βρύσες που έρεαν κάτω από τη πλάκα (φωτογραφία) .
Όλες οι κοπέλες έπρεπε να είναι σιωπηλές και να προσέχουν προς το μέρος από όπου η «Νύφη» έπαιρνε νερό.
Πρόκειται για το λεγόμενο αμίλητο νερό με μαντικές ιδιότητες.
Στη συνέχεια κάθε κοπέλα έδινε τα δικά της δεμένα λουλούδια στη «Νύφη», η οποία τα έβαζε με προσοχή στο πήλινο δοχείο. Το νερό μοσχοβολούσε από τα λουλούδια!
Αφού, πλέον, είχαν μπει όλες οι ανθοδέσμες στη στάμνα η «Νύφη» σκέπαζε τη στάμνα με καθαρό ύφασμα και την άφηνε στη πλάκα.
Έπειτα ξεκινούσαν όλες μαζί οι κοπέλες για την πλατεία του χωριού μας, όπου συνέχιζαν το χορό και το τραγούδι.
Το απόγευμα της 2ας Μαϊου όλα τα κορίτσια συγκεντρώνονταν έξω από το σπίτι της «Νύφης».
Η «Νύφη» έπαιρνε πάλι το δρόμο για τη λίμνη, όπου εκεί ξεσκέπαζε τη στάμνα και έδινε κάθε ανθοδέσμη σ’ όποιο κορίτσι ανήκε.
Οι χλωρές ανθοδέσμες δήλωναν, ότι οι κοπέλες, στις οποίες ανήκαν, θα παντρευτούν εκείνη τη χρονιά και, κατ’ επέκταση, ότι στο σπίτι του κοριτσιού θα επικρατήσει υγεία και ευτυχία.
Την έρευνα μας, καθόρισαν κομβικά οι πληροφορίες που πήραμε από τις γιαγιάδες (και όχι μόνο) του χωριού μας. Τις ευχαριστούμε θερμά! Στην έρευνα μας, αρκετά χρήσιμα φάνηκαν τα βιβλία "Κλήδονας" της Βασιλικής Αγαπίου-Ζήση καθώς και "Ο Κλήδονας" του Γιώργου Αλβανού.